Η μέρα που παραλίγο να άλλαζε την Ελλάδα

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011, η μέρα που παραλίγο να άλλαζε την Ελλάδα. Η μέρα που η χώρα γνώρισε την μεγαλύτερη μεταπολιτευτική της διαδήλωση. Η μέρα που σχεδόν όλοι οι έλληνες, είτε ήταν ακροδεξιοί, είτε ήταν αριστεροί, είτε ήταν πρώην πασοκονεοδημοκράτες που οδήγησαν την χώρα σε αυτή την κατάσταση (αυτοί φταίνε μάλλον περισσότερο, όχι οι βουλευτές, αλλά ας κάνουμε τις πάπιες), είτε ήταν κάγκουρες, είτε ήταν χαζογκόμενες, βάλανε στην άκρη τις διαφορές τους και ένωσαν την φωνή τους ενάντια στην πολιτική του μνημονίου και της κυβέρνησης.

Πρώτοι από όλους οι νέοι, με δυναμικά συνθήματα του τύπου «θέλουμε και εμείς, να κλέψουμε το κράτος, όλοι δικαίωμα στο ρουσφέτι», μαζί και οι μεσήλικες, η γενιά του πολυτεχνείου (τελικά πόσοι ήταν στο πολυτεχνείο, 2 εκατομμύρια;), αυτοί οι δίκαιοι επαναστάτες που επί 20 χρόνια γαμάνε το δικαίωμα των νέων υπαλλήλων τους στα όνειρα και την ζωή, με κεντρικό σύνθημα το «30 χρόνια κλέβουμε, γιατί να σταματήσουμε, 50 επιδόματα, 5000 τον μήνα, 600 ευρώ στους υπαλλήλους μας που πολλές φορές έχουν περισσότερα προσόντα, εμείς να κυκλοφορούμε με Porsche, οε οε οε». Ειλικρινά απορώ για το γεγονός πως οι νέοι θεωρούν σαν εχθρούς το ΔΝΤ και την κυβέρνηση, αλλά θα το καταπιώ και αυτό.

Και τότε, ενώ ο λαός έβραζε (όχι το κόμμα, τους ανθρώπους εννοώ. Μα γίνεται να έχουν πει το κόμμα ΛΑΟΣ; Πόση βλακεία χρειάστηκε) ο Γιώργος θυμήθηκε από τι τεράστια οικογένεια πολιτικών (βοήθησαν οι αφόρητες πιέσεις του Che Σαμαρά, ο οποίος μόλις άκουσε το ναι από τον Γιώργο άρχισε να κλαίει από τον φόβο του και να λέει «σκέψου το ρε μαλάκα, μια πλάκα έκανα») προέρχεται και αναφώνησε «δεν με ενδιαφέρει η καρέκλα, οικουμενική κυβέρνηση με κοινής αποδοχής πρωθυπουργό». Για 6 ώρες ο κόσμος χαμογελούσε, για 6 ώρες η ελπίδα ξαναγεννήθηκε στους έλληνες, για 6 ώρες το τηλέφωνο μου έσπασε. Στελέχη απ’ όλα τα κόμματα μου τηλεφωνούσαν συνεχώς και μου έλεγαν «Tonny, πες μας, ποιους να βάλουμε στην οικουμενική κυβέρνηση; Ποιοι θα είναι αυτοί που θα οδηγήσουν την χώρα στο μέλλον, πες μας Tonny». Αμέσως εγώ μαζί με το επιτελείο μου επιλέξαμε τους ικανότερους, τους καταλληλότερους ανθρώπους για την στελέχωση των υπουργείων. Και μπορεί ο Γιώργος υπό των φόβο του να τον γράψει η ιστορία ως τον πιο αποτυχημένο πρωθυπουργό να αποφάσισε να δώσει άλλη μια ευκαιρία στον εαυτό του και να πήρε πίσω τα περί οικουμενικής κυβέρνησης, όμως εγώ θα παρουσιάσω την λίστα μου γιατί η πιθανότητα οικουμενική κυβέρνησης θα πλανάται για πολύ καιρό ακόμα πάνω από την χώρα.

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων: Σίσσυ Χρηστίδου. Μια γυναίκα που μέσα από το «αγρότης μόνος ψάχνει» στήριξε όσο καμία την ελληνική αγροτιά και έδειξε σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα πως αυτό που είχαν στο μυαλό τους όταν άκουγαν αγρότης ήταν η πραγματικότητα. Και όχι μόνο αυτό, με όλα τα κιλά που πήρε τον τελευταίο καιρό (κακία, οκ τι να κάνω) απέδειξε πως τα τρόφιμα είναι μία από τις μεγάλες τις αγάπες.

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων: Εδώ η επιλογή ήταν αρκετά εύκολη και προφανής, ο Αστυνόμος Θεοχάρης (ο οποίος είναι και βουλευτής), ο άνθρωπος που δεν φοβήθηκε ποτέ συμφέροντα (τα έβλεπε και πήγαινε κατευθείαν πάνω τους), ο άνθρωπος που δεν φοβόταν να λερώσει τα χέρια του, ο άνθρωπος που είναι πιο διαφανής κι από το νερό, ο άνθρωπος που θα κάνει κάποια σκουλήκια να μιλήσουν.

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας: Σε αυτό το υπουργείο χρειάζεται επιτέλους σοβαρότητα, χρειάζεται κάποιος που να γνωρίζει από εθνική «άμυνα», κάποιος που να μπορεί να «αποκρούει» κάθε επίθεση, κάποιος που έχει δείξει πολλές φορές την ηθική του. Και ποιος μπορεί να είναι καλύτερος από τον Γιώργο Ανατολάκη (και αυτός είναι βουλευτής! Φοβεροί άνθρωποι στην βουλή), ο οποίος υπηρέτησε επί χρόνια την άμυνα του Ολυμπιακού και της Εθνικής Ελλάδος. Πρωτοστάτης σε όλα τα σικέ πρωταθλήματα και σε κάθε είδους ανήθικη πράξη τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδων αποτελεί εδώ και 2 χρόνια μία υπέροχη προσθήκη στην βουλή. Είναι καιρός να ηγηθεί της εθνικής μας άμυνας, μήπως και κοιμηθούμε επιτέλους ήσυχοι.

Υπουργός Εξωτερικών: Αν πάτε στο εξωτερικό, σταματήσετε κάποιον και τον ρωτήστε «hey you, tell me the first greek person that comes to your mind» τότε θα ακούσετε ένα όνομα, Νίκος Αλιάγας. Ο ζεν πρεμιέ που μας δοξάζει στο εξωτερικό και γνωρίζει τους πάντες, ο Ανδρέας Μικρούτσικος της Γαλλίας είναι ο καταλληλότερος για να αντιπροσωπεύσει την χώρα μας σε κάθε είδους συνάντηση, παίρνοντας άριστα λόγω των απαράμιλλων τρόπων του και του ακαταμάχητου στυλ.

Υπουργείο Επικρατείας: Σάκης Ρουβάς. Τόσο απλά. Αν είναι να βλέπεις κάποιον καθημερινά στην τηλεόραση να ανακοινώνει ένα κάρο μαλακίες, ας είναι ο Σάκης. Το κάνει τόσα χρόνια και όλοι τον λατρεύουμε.

Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης: Γιώργος Αυτιάς. Ξέρει όσα όλοι οι πρόεδροι των ασφαλιστικών ταμείων μαζί. Ξυπνάει νωρίς. Έχει φάτσα που μόνο αυτή την δουλειά θα μπορούσε να κάνει. Λατρεύει τις γριές. Δεν χρειάζεται κάτι άλλο.(o Αντρέας ο άνεργος έχασε στο νήμα την θέση)

Υπουργείο Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης: Σκεφτείτε αυτή την εικόνα: φεύγουμε όλοι για 5 μέρες από την χώρα και πάμε κοσμοπολίτικες διακοπές. Όταν επιστέψουμε η χώρα είναι τελείως διαφορετική, όλα τα κτίρια έχουν γίνει από την αρχή, τα πάντα μοιάζουν με καφετέρια και υπάρχει ένα laptop για όλους. Ναι κυρίες και κύριοι. Υπουργός εσωτερικών, ο Σπύρος Σούλης.

Υπουργείο Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας: Ποιος είναι αυτός που αγαπάει την θάλασσα όσο τίποτα, ποιος είναι αυτός που πήρε το όνομα του από ένα νησί, ποιος είναι αυτός που έχει ανοιχτές υποθέσεις αγάπης και έρωτα με το πέλαγος; Μα φυσικά ο Γιάννης Πάριος (δυστυχώς και οι 300 Κονιτοπουλαίοι αρνήθηκαν και το δώσαμε στον Γιάννη), ο τροβαδούρος του έρωτα που όταν η θάλασσα τον αντικρίζει κοκκινίζει από έρωτα. Άσε που μπορεί να αναστήσει και την καριέρα του.

Υπουργείο Οικονομικών: Οι συντελεστές της σειράς «η γενιά των 592 ευρώ», καθότι κατάφεραν με 592 ευρώ να ζούνε ζωή και κότα. Όχι σαν αυτούς τους αχαϊρευτους που είναι κάθε μέρα στις πλατείες και παραπονιούνται. Εδώ λέμε με 592 ευρώ, φορούσαν κάθε μέρα διαφορετικά ρούχα, τρώγανε και πίνανε όσο ήθελαν και στην τελική αγόραζαν και από 3 στολές τις απόκριες! Ας δώσουμε το υπουργείο στα χέρια του οικονομικού επιτελείου που επιλέξαμε και ας παρακαλάμε για μείωση μισθού, γιατί αυτοί κάτι ξέρουν και θέλουμε να το μάθουμε.

Υπουργείο Παιδείας, Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων: Τα παιδιά από το Big Brother με τα υπέροχα ελληνικά τους δυστυχώς είχαν δουλειές. Ο Άδωνις με πήρε περίπου 400 φορές και μου έταζε όλη την σειρά βιβλίων του με 0,99 ευρώ αρκεί να του δώσω αυτό το υπουργείο. Επειδή όμως εγώ δεν δωροδοκούμαι του είπα ένα βροντερό όχι (δεν νομίζω πως το άκουσε, φώναζε συνέχεια) και το έκλεισα. Αυτό το υπουργείο χρειάζεται κάποιον που έχει κάνει μότο ζωής το «διά βίου μάθηση» και πραγματικά να μαθαίνει κάτι καινούργιο κάθε λεπτό της μέρας. Μία πιστή χριστιανή που θα κάνει το θρήσκευμα σημαία μας (σαν κάθε τριτοκοσμική χώρα που σέβεται τον εαυτό της), μια Λαίδη. Την Άντζελα Δημητρίου. Θα κάνει λάθη, όμως θυμηθείτε, κανείς δεν είναι άσφαλτος.

Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής: 1^η Απριλίου 2006, η οικολογική συνείδηση ξυπνάει στην Ελλάδα. Όχι δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο. Ο ΣΚΑΙ αναβιώνει από τις στάχτες του, με σκοπό να αφυπνίσει τους έλληνες που καταστρέφουν το περιβάλλον. Ο Γιάννης Αλαφούζος, ο σύγχρονος Μόγλης, δημιουργεί έναν τηλεοπτικό σταθμό που κάνει έκτακτο δελτίο για κάθε δέντρο που κόβεται, που λέει στους έλληνες να σκάσουν γιατί τα μέτρα είναι μια χαρά και να πάνε να δεντροφυτεύσουν για να ξεχαστούν. Ποιος σέβεται περισσότερο από αυτόν το περιβάλλον; Τελευταία απόδειξη οικολογίας το νέο του σκάφος, το Ερμής 2. 12000 ίπποι, 97 τόνοι βάρος και 56 κόμβοι τελική ταχύτητα! Ναι καλά ακούσατε, αγόρασε το πιο γρήγορο γιοτ του πλανήτη που καταναλώνει περισσότερο από 120 αυτοκίνητα! Όχι για να κάνει τις βόλτες του όπως εύκολα νομίσατε αλλά για να πηγαίνει κάθε πρωί στην Ζάκυνθο και να ταΐζει τις φώκιες μονάχους-μονάχους που έχει υιοθετήσει. Γιατί δεν τον ενδιαφέρει το κόστος, παρά μόνο το περιβάλλον.

Υπουργείο Περιφερειακής Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας: Αυτό το υπουργείο δεν έχει καταλάβει και κανείς τι ακριβώς κάνει από τότε που μετονομάστηκε από υπουργείο οικονομίας. Εμείς θα πιαστούμε από το «ανταγωνιστικότητας» και θα σκεφτούμε, τι πιο ανταγωνιστικό από τα κορίτσια του Next Top Model; Χάρισμα τους το υπουργείο λοιπόν, μήπως η Κατσέλη ήταν καλύτερη;

Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού: Έχει αποδείξει πως στην πολιτική ήταν (και είναι) τουρίστας. Όταν ο πολιτισμός της Ελλάδας χρειάστηκε γενναίες κινήσεις αυτός ήταν εκεί για να τον αναλάβει. Κυρίες και κύριοι, ο Κώστας Καραμανλής είναι ο ιδανικός υποψήφιος. Δυστυχώς όμως δεν μπορέσαμε να βρούμε σε ποια σπηλιά κρύβεται οπότε θα το δώσουμε για την ώρα στην Τζο Τόγκου.

Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη: Καθημερινά μάχονται για τον λαό, βρίσκονται δίπλα του σε ότι χρειαστεί. Δεν έχει σημασία αν παίρνουν μισό εκατομμύριο τον μήνα. Το χρήμα δεν τους άλλαξε, δεν τους έκανε μέρος του συστήματος. Αυτοί παρέμειναν απλοί και έχουν τα ίδια προβλήματα με την γιαγιά που παίρνει μία σύνταξη των 300 ευρώ. Αν μπορούσαν με κάποιο τρόπο να την βοηθήσουν θα το έκαναν αμέσως (αλλά με τι χρήματα να το κάνουν;), όμως το μόνο που μπορούνε να κάνουν για την ώρα είναι να κάνουν γνωστά τα προβλήματα του λαού. Είναι δύο οι υπουργοί, είναι τα λαϊκά παιδιά, οι προστάτες του λαού, Αντώνης Κανάκης και Λάκης Λαζόπουλος, για πολίτες πιο προστατευμένους από ποτέ.

Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης: Το Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης θα σπάσει σε δύο υπουργεία. Από τη μία το υπουργείο υγείας θα το αναλάβει ο κύριος Σπυρίδωνας Παυλίδης για προφανείς λόγους αφού μπορεί να μην βελτιώσει το σύστημα υγείας αλλά θα κάνει κάθε επίσκεψη σε νοσοκομείο λίγο πιο γλυκιά. Το Υπουργείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης μετονομάζεται σε Υπουργείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Μετανάστευσης. Υπουργός του η Αννίτα Πάνια, μια γυναίκα που ξέρει τα προβλήματα κάθε μετανάστη, κάθε κοινωνικά αποκλεισμένου, που ξέρει να τους ακούει και να δίνει λύση στα προβλήματα τους. Στην τελική ακόμα και αν δεν λυθεί το μεταναστευτικό θα βγάλουνε όλοι από ένα CD.

Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων: Το παιδί από την διαφήμιση της HOL. Έχει οδηγήσει όλα τα μεταφορικά μέσα, γνωρίζει τα πάντα για όλες τις υποδομές στην Ελλάδα και όσο για τα δίκτυα, εδώ δεν χρειάζεται σχόλιο. Αυτά να λέει και δεν θα χάσει ψήφο.

Πρωθυπουργός: Η θέση που κανείς στην Ελλάδα δεν θα ήθελε να κατέχει. Η καυτή πατάτα του κυβερνητικού μου σχεδιασμού. Δυστυχώς ο Chuck Norris ήταν unavailable (είχα γράψει μία κακία αλλά ξαφνικά σβήστηκε όλο το κείμενο!), οπότε θα δώσουμε την ευκαιρία σε αυτόν που τόσα χρόνια προηγείται στις δημοσκοπήσεις, αυτόν που θέλει ο λαός. Τον ΚΑΝΕΝΑ. Αλλά δυστυχώς με ενημέρωσαν πως κάποιος πρέπει να υπάρχει (έστω και αν δεν κάνει τίποτα). Θα γίνει ένα reality- Next Top Prime Minister- λοιπόν όπου μία all star κριτική επιτροπή με τους Γιάννη Λάτσιο, Πέτρο Κωστόπουλο, Χριστόφορο Κοτέντο και Ηλία Ψηνάκη θα αποφασίσει μεταξύ 12 υποψηφίων που θα περάσουν από κάθε είδους δοκιμασίες για 6 μήνες. Την πρωτοχρονιά του 2012 θα ανακοινωθεί ο νικητής σε ένα live που όμοιο του δεν θα έχουμε ξαναδεί. Μετά από αυτό δεν θα έχετε τίποτα να ανησυχείτε, κάντε και ένα καθάρισμα στα χρυσά κουτάλια, θα σας χρειαστούν.