Twitter Buttons

Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011

Πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία -ο καθένας όμως στο μέρος του- (Part 2)


Previously on πάμε όλοι μαζί σε μια παραλία

Οι «μόλις βγήκα από μπουντρούμι» συνεχίζουν να παρτάρουν στην Πάρο μαζί με τους 64 κολλητούς τους, η «μη, μη, μη, μη» οικογένεια περνάει χαλαρές ώρες απαγορεύσεων στην παραλία, το σαλιαροζεύγαρο ακόμα χαμουρεύεται, οι ρασταguys παροτρύνουν τους υπόλοιπους λουόμενους να «βγάλουν τα make up και να πάνε Jamaica», ο gadgeτακιας ανέβασε στο facebook όλες τις photos που έβγαλε με τίτλο living my myth in Greece, ο «κάθε φορά πρώτη φορά» ακόμα να μπει στην θάλασσα γιατί κρυώνει και τέλος η πετσέτα είναι ακόμα μόνη. Και τώρα η συνέχεια στις οθόνες σας.


Χαζογκόμενα: Η φυλή που πραγματικά υπάρχει παντού έχει την τιμητική και στις παραλίες. Θα την αναγνωρίσετε από μακριά από τα χαχανητά και τα ουρλιαχτά τύπου «γουυυυυ» που βγάζει για το οτιδήποτε. Δεν θα μπορέσετε να έχετε οπτική επαφή μαζί της καθώς περιτριγυρίζετε από τα αρπακτικά της παραλίας, τα μπακούρια. Γενικά δεν κάνει πολλά πράγματα στην παραλία καθώς στο 90% του χρόνου της απλά κάνει ηλιοθεραπεία. Είναι κατάμαυρη από το πρώτο μπάνιο και εγκαύματα παθαίνει μόνο αν μείνει για πολύ ώρα στην σκιά, έχει immune στον ήλιο και δεν πληρώνει ποτέ για τίποτα. Πάντοτε φοράει το μικρότερο μαγιό της αγοράς, ασχέτως του πως είναι το σώμα της, για να φαίνεται καλά το trump tattoo της. Όταν θέλει να βουτήξει στην θάλασσα απλά στέκεται εκεί που σκάει το κύμα και περιμένει να έρθει κάποιο μπακούρι και να την πιτσιλίσει-την ρίξει μέσα σηκωτή ώστε αυτή να μπορέσει να φωνάξει «σταμάτααα, είναι κρύο,μηηηη, ίου έχει φύκια». Αν δεν έρθει κάποιο μπακούρι απλά θα περιμένει διότι δεν βουτάει ποτέ μόνη. Σχολιάζει συνέχεια με τις φίλες της τις υπόλοιπες γυναίκες της παραλίας αλλά στην πραγματικότητα ζηλεύει-μισεί πιο πολύ απ’ όλα τις ίδιες της τις φίλες. Όταν μεγαλώσει και κάνει οικογένεια γίνεται μία «μη, μη, μη» μητέρα. Θα την συναντήσετε στις πιο κοσμοπολίτικες-καγκούρικες παραλίες.
Τακτική Αντιμετώπισης: Αν βρεθείτε σε παραλία με χαζογκόμενες τα ήθελε ο κώλος σας. Αν δεν είστε μπακούρι αναρωτηθείτε τι σκατά κάνετε στο Super Paradise. Αν δεν μπορείτε να βρείτε τον λόγο μην ανησυχείτε, αποκλείεται να καθίσετε δίπλα της αφού τα μπακούρια γίνονται αδίστακτα μόλις μυρίσουν αίμα.

Σωματοχτίστες: Χρόνος: Δεκέμβρης. Τοποθεσία: ένα οποιοδήποτε γυμναστήριο. Περπατάς αμέριμνος στην μηνιαία σου επίσκεψη στο γυμναστήριο και σκέφτεσαι πόσα σουβλάκια θα φας μετά. Ξαφνικά σε μια γωνιά ακούς ένα κλάμα, ανάμεσα στους λυγμούς ξεχωρίζεις κάποιες λέξεις «δεν μπορώ άλλο, κοπανιέμαι 8 ώρες την μέρα και όταν φοράω μπλούζα δείχνω χοντρός, πότε θα ανταμειφθώ για όλα τα συμπληρώματα που καταπίνω? Πότε θα με θαυμάσει ο κόσμος?». «Σύντομα, Μάικ, σύντομα. Θα έρθει το καλοκαίρι και θα μπορείς να κυκλοφορείς χωρίς μπλούζα και τότε όλοι θα μείνουν με το στόμα ανοιχτό. Κάνε τώρα 4 επαναλήψεις με 300 κιλά στον πάγκο και μετά έλα να σου δώσω τα χαπάκια σου», του λέει ο προπονητής του σκουπίζοντας τα δάκρυα του. Η ιστορία που μόλις αφηγήθηκα δεν είναι προϊόν μυθοπλασίας. Συμβαίνει συνέχεια στα γυμναστήρια δίπλα σας. Οι σωματοχτίστες υπάρχουν σε κάθε παραλία. Aν συναντηθούν με αντίπαλες παρέες σωματοχτιστών αμέσως ο αέρας μυρίζει πόλεμο και οι τρικέφαλοι παίρνουν φωτιά. Έχουν πάντοτε tattoo αμφιβόλου αισθητικής  και είναι συνέχεια όρθιοι, συνέχεια όμως. Όλοι στην παρέα τους ξαπλώνουν και αυτοί περιφέρονται όρθιοι φροντίζοντας να είναι ορατοί από όλους τους λουόμενους. Το γεγονός πως δεν αρέσουν σε κανέναν δεν δείχνει να τους επηρεάζει αφού στην πραγματικότητα είναι ερωτευμένοι με τον εαυτό τους. Η φυλή των σωματοχτιστών είναι παγκόσμιο φαινόμενο. Οι έλληνες φουσκωτοί ονειρεύονται να γίνουμε κάποτε California και να υπάρχουν γυμναστήρια σε κάθε παραλία.
Τακτική Αντιμετώπισης: Αν στον ελεύθερο χρόνο σας χτίζεται και εσείς το σώμα σας τότε καθίστε δίπλα για να έχετε ανταγωνισμό. Αν από την άλλη αναζητείτε τροφή για κορόιδεμα προσοχή, αν σας αντιληφθεί μπορεί να σας τσαλακώσει σαν αλουμινένιο κουτάκι. Δεν παίρνει από λόγια (λόγω νοημοσύνης) οπότε για να σωθείτε θα πρέπει μάλλον να του βγάλετε το αγκάθι από το πόδι και τότε θα γίνει φίλος σας. Επίσης μην τον κοιτάτε πολύ ώρα αν έχετε ευαίσθητα μάτια γιατί η τερατώδη ποσότητα λαδιού που έχει πάνω του μπορεί να σας τυφλώσει.

Η οικογένεια «Μπαμπακοίτα»: Εδώ οι ρόλοι αλλάζουν. Δεν είναι η μητέρα που ακούγεται συνέχεια αλλά το παιδί που εκλιπαρεί για λίγη προσοχή. «Μπαμπά, κοίτα πόσο γρήγορα τρέχω, μπαμπά κοίτα τι βουτιές κάνω, μπαμπά κοίτα τι καστράκι έφτιαξα, μπαμπά κοίτα έμαθα να κολυμπάω, μπαμπά, μπαμπαααααααααα». Φυσικά ο πατέρας δεν δίνει ποτέ καμία ιδιαίτερη σημασία αφού είναι απασχολημένος με το να διαβάζει την εφημερίδα, να μιλήσει στο κινητό, να τα πει με τον κολλητό του. Ενίοτε κοιτάζει το παιδάκι και λέει βαριεστημένα «ναι, ναι, μπράβο. Κάνε ησυχία τώρα.» Στην συνέχεια το παιδάκι κάνει κάτι πολύ χαζό μήπως και καταφέρει να τραβήξει την προσοχή του πατέρα του που βλέπει σπανιότατα αφού συνέχεια λείπει για δουλειές. Οι γονείς απλά βαφτίζουν τον Βαγγελάκη ζωηρό και τον πηγαίνουν  μία βόλτα στον ψυχίατρο να τον ηρεμήσει. Αφού φυσικά αυτοί δεν φταίνε σε τίποτα και τα κάνουν όλα υπέροχα.
Τακτική Αντιμετώπισης: Αν είστε και εσείς μία οικογένεια μπαμπακοίτα καθίστε δίπλα τους. Τα παιδιά σας θα τα βρούνε αμέσως, θα μαλώνουν για το ποιος μπαμπάς είναι πιο φοβερός και μόλις φτάσουν στην εφηβεία θα κάνουν ακριβώς τα αντίθετα από αυτά που θα τους λέτε να κάνουν. Τουλάχιστον τώρα ξέρετε ποιος φταίει.

O άρχοντας τον παραλιών: Είστε στην παραλία, παρατηρείτε πως όλοι κοιτάνε σε μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Βλέπετε κάποιον να ανεβαίνει σε έναν βράχο με 40 μέτρα ύψος, πηδάει με άπταιστο στυλ στο νερό που θα ζήλευαν δελφίνια. Παραμένει 3 λεπτά στον βυθό και μόλις βγει έχει κρατάει ένα χταπόδι. Βγαίνει από το νερό και αφού αφήσει το χταπόδι στον βράχο παίζει ρακέτες χτυπώντας την μπάλα με ταχύτητες που ξεπερνάνε τον ήχο. Στην συνέχεια παίζει beach volley και στα ανάμεσα σώζει έναν λουόμενο από βέβαιο πνιγμό και ξεγεννάει μια φώκια . Είναι ο άρχοντας της παραλίας, ο άνθρωπος που ξέρει όλα τα μυστικά της. Τον έχουν μεγαλώσει τα δελφίνια και τον ανέθρεψαν οι φώκιες. Κανείς δεν έχει γνωρίσει ποτέ κανέναν, απλά όλοι τους παρατηρούν.
Τακτική Αντιμετώπισης: Δεν μπορείς να του ξεφύγεις. Δεν κάθεται ποτέ, είναι παντού και πουθενά, είναι ο. . . Άρχοντας της παραλίας. Αν θα κάτσεις κοντά του η μακριά του θα το επιλέξει αυτός, εσύ κάνε ότι θες.   

Ο κάγουρας: Το πράσινο αυτοκίνητο του με τις φλόγες είναι σχεδόν μέσα στην άμμο. Δίπλα του το φορητό CD player παίζει Πλούταρχο και Τερλέγκα. Το ψυγειάκι με τις μπύρες είναι must. Συνήθως έχει το λεγόμενο αλβανικό μαύρισμα και στο μαλλί χαίτη. Κάπου πάνω του έχει και ένα tattoo με τον Λεωνίδα και την φράση «πας μη Έλλην, βάρβαρος». Πάντα έχουν μαζί τους γυναίκες με τεράστια νύχια και άβαφη ρίζα στις οποίες λένε συνέχεια υπονοούμενα, σεξουαλικού περιεχομένου και αμφιβόλου επιπέδου. Πάντα στην παρέα υπάρχει κάποιος που προσπαθεί συνέχεια να πάρει τον λόγο αλλά δεν του τον δίνει κανείς. Επικοινωνούν συνεχώς με ουρλιαχτά μεταξύ τους φωνάζοντας τα ονόματά τους, π.χ. «Μάκη έλα να μπεις ρε λουλού, Μάκηηηηηη έλα δω μην έρθουμε και σε φέρουμε σηκωτό, έλα ρε Μάκη εδώ γαμώ τα αυτιά σ’» . Γενικά ότι κάνουν το κάνουν με φασαρία και χρειάζεται τεράστια υπομονή αν κάθεστε δίπλα για να μην σχολιάσετε τις εξωφρενικές συζητήσεις για όλα τα θέματα του τύπου «σε λέω ρε Μάκη για όλα φταίνε οι μετανάστες που τους στέλνουν οι εβραίοι, πιο υγιεινό από τα σουβλάκια δεν έχει, μόνο ο Καρατζαφέρης τα λέει σταράτα».
Τακτική Αντιμετώπισης: Μακριά, πολύ μακριά. Από τον μπάμπουρα και από τον κάγκουρα καλό είναι να κρατάτε αποστάσεις.


To be continued..

    

1 σχόλιο:

  1. "Από τον μπάμπουρα και από τον κάγκουρα" γεια σου ρε γκαζόζα μου φτιαξες τη μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή